– Kolejne często zadawane przez Panie będące w ciąży pytaniea dotyczą współżycia w ciąży. Kobiety, które mają urodzić swoje pierwsze dziecko interesuje również sam poród. Chcą wiedzieć jak najwiecej.
– Kiedy podczas ciąży można współżyć a kiedy nie?
– W czasie ciąży podejście partnerów do współżycia może ulec zmianie. To naturalne, że niektóre kobiety mają mniej zahamowań i pragną częstszych stosunków, podczas gdy inne unikają współżycia ponieważ wstydzą się swojego zdeformowanego ciała. Podobnie u niektórych partnerów znika zainteresowanie zbliżeniem, często z przekonania, że może ono zagrozić ciąży. Inni natomiast odkrywają, że ich ciężarne partnerki są piękniejsze i bardziej ponętne. Sam stosunek jest trudniejszy i bardziej niewygodny w miarę jak rośnie brzuch. Dolegliwościom można zapobiec zmieniając pozycję w trakcie stosunku.
U Pań z nieobciążonym wywiadem położniczym i prawidłowo przebiegającą ciążą współżycie może być podejmowane tak często jak partnerzy tego sobie życzą, bez żadnego zagrożenia dla dziecka.
Poronienia i porody przedwczesne w przeszłości, plamienia i bóle brzucha w obecnej ciąży powinny skłaniać do zaniechania współżycia. Bardzo ważna jest tu rozmowa z lekarzem. Być może wystarczy okresowa wstrzemięźliwość płciowa.
– Kiedy początek porodu?
– Szczególnie w pierwszej ciąży niektórym z Pań trudno jest sobie odpowiedzieć na pytanie: czy to już i czy już udawać się do szpitala. Tym bardziej trudno jest Paniom odpowiedzieć sobie na to pytanie, gdy jakieś objawy zaczynają występować na przykład w 36 tygodniu ciąży. My skupimy się w naszych rozważaniach na sytuacj, kiedy czas trwania ciąży przekroczył 38 tygodni. W sytuacjach przed tym terminem zawsze warto jest skontaktować się ze swoim lekarzem lub zgłosić się do Szpitala.
Nie ma dwóch identycznych kobiet ani dwóch jednakowych porodów, choćby regularnie występujące skurcze macicy. Zwykle jako pojedyncze pojawiają się już we wcześniejszym okresie ciąży szczególnie przy zmianie pozycji. Zwykle rozpoczynają się one w okolicy krzyżowej, i przesuwają ku przedniej części brzucha. Każda z Pań może odczuwać je inaczej ale zwykle jest to coś nowego czego jeszcze nie było. Czasami skurcze te po godzinie półtorej ustępują i jest to tak zwany fałszywy początek porodu a skurcze takie nazywa się skurczami przepowiadającymi.
Druga sytuacja kiedy mamy do czynienia z początkiem porodu to odpływanie płynu owodniowego (wód płodowych). Dzidziuś w macicy znajduje się w tzw. worku owodniowym wypełnionym płynem owodniowym. Często pierwszym objawem porodu jest właśnie samoistne pęknięcie worka owodniowego. Nie musi mu towarzyszyć czynność skurczowa. Płyn odpływa raz większymi porcjami, raz sączy się po trochu. Niewielkie sączenie się płynu owodniowego może stanowić trudność diagnostyczną zarówno dla ciężarnej jak
i lekarza położnika. Nie ma zasadniczej korelacji pomiędzy czynnością skurczową, a odpływaniem płynu owodniowego. Stwierdzenie odpływania płynu owodniowego powinno skłonić ciężarną do zgłoszenia się do szpitala w okresie do 2 godzin. Krwawienie z pochwy powinno skłonić ciężarną do pilnego zgłoszenia się do szpitala
– Jak długi jest pobyt w szpitalu po porodzie?
– W różnych szpitalach okres ten bywa różny. W Oddziale Położniczo – Ginekologicznym Szpitala Powiatowego w Wołominie, którym kieruję, pobyt po fizjologicznym porodzie trwa 2 doby, pod warunkiem, że przebieg połogu matki jest prawidłowy i pierwsze dni życia dziecka również przebiegają prawidłowo. Jeżeli wystąpią jakieś komplikacje u matki lub dziecka, pobyt ulega przedłużeniu. Po cięciu cesarskim pobyt
w Oddziale trwa 3 lub 4 doby, a w przypadku komplikacji odpowiednio dłużej.
– Co z pępowiną?
– Sznur pępowiny zwykle odcinany jest w odległości 3 – 4 cm od połączenia z tzw. pierścieniem skórnym. Na końcu odciętej pępowiny zakłada się specjalny plastikowy zaciskacz. Znaczna zawartość wody ulega szybko wyschnięciu i pępowina kurczy się, tracąc w ciągu 24 godzin po porodzie swą pierwotną elastyczność. Drugiego dnia staje się ona suchym, bardzo twardym, ciemnożółtym lub czarnym wyrostkiem w okolicy pępka. Nierzadko obserwuje się śladowe sączenie w okolicy przyczepu pępowiny. Stanowi ono doskonałą pożywkę dla mnożących się bakterii. Miejsce to powinno być odkażane kilka razy dziennie sterylnym tamponem zamoczonym
w 70 % spirytusie lub innym roztworze odkażającym. Suchy kikut pępowiny powinien oddzielić się samoistnie i odpaść w ciągu
6 do 14 dni. Odkażanie należy kontynuować jeszcze w trzy dni po dpadnięciu pępowiny. W przypadku zmian kontakt z
z lekarzem.
– Co to jest pourodzeniowy spadek masy ciała dziecka?
– Wszystkie noworodki tracą w pierwszych dniach po urodzeniu nieco z urodzeniowej masy ciała. Jest to normalny ubytek masy ciała, który nie powinien przekraczyć 10 % i aby w odpowiednim czasie dziecko zaczęło przybierać na wadze. Zjawisko to związane jest z małą podażą pokarmu i jego przyswajaniem w stosunku do naturalnych strat (wydalanie nieraz w dużej ilości smółki, moczu, pozbycie się obrzęków charakterystycznych dla okresu płodowego). W trzeciej lub 4 dobie spadek ten ulega zahamowaniu i od tego momentu obserwuje się systematyczny przyrost masy ciała .Czasem pojawienie się pokarmu u matki przy pierwszym dziecku nieco opóźnia się. Takie hamowanie laktacji może być potęgowane na drodze odruchowej przez silny stres matki, związany z obserwacją, że noworodek ubywa na wadze, a więc „ginie” stopniowo z braku pokarmu, czyli z „jej winy”. Jest to rozumowanie całkowicie błędne. Na wadze ubywać będzie na początku i tak, a personel fachowy w razie potrzeby zaoferuje mu niezbędne uzupełnienie płynowe, aby nie doszło do odwodnienia organizmu.