Cynamon to jedna z najstarszych znanych przypraw. Do Egiptu został przywieziony już około 2000 roku p.n.e. Był tak wysoko ceniony, że dawano go w prezencie królom. Wzmianki o cynamonie znajdują się także w Biblii.
Od wieków cynamon był stosowany jako roślina lecznicza. W medycynie chińskiej i ajurwedyjskiej używa się go do zwalczania przeziębienia, problemów trawiennych, bólów mięśniowych i menstruacyjnych. Cynamon działa również antyseptycznie i grzybobójczo, olejek wykorzystuje się do zwalczania problemów dermatologicznych.
Cynamon stanowi źródło błonnika, żelaza, wapnia i manganu. Wspomaga zwalczanie wolnych rodników i zapobiega chorobom układu krwionośnego. W wielu krajach, także współcześnie, podaje się cynamon osobom chorym na cukrzycę w celu obniżenia stężenia glukozy.
Na Sri Lance, która jest jednym z największych na świecie producentów cynamonu, buduje się płoty z gałęzi cynamonowca, ponieważ jego zapach odstrasza węże.
Do Europy najczęściej importowana jest kora cynamonowca wonnego (tzw. cynamonowiec chiński, z łac. Cinnamomum cassia ), który zawiera znacznie więcej kumaryny, niż rosnący m.in. na Sri Lance cynamonowiec cejloński (Cinnamomum verum). Zdaniem niektórych naukowców spożycie nadmiernej ilości kumaryny może wywoływać marskość wątroby i uszkodzić nerki, dlatego kupując cynamon warto zwrócić uwagę na kraj pochodzenia.
Kora cynamonowa, zwłaszcza zmielona na proszek jest jedną z najczęściej stosowanych przypraw na świecie. Dodawana do ciast i deserów, przetworów z owoców (konfitury, dżemy), kawy i herbaty oraz napojów alkoholowych podnosi ich walory smakowe. Można ją także stosować do podkreślenia smaku dań mięsnych i rybnych.