15. Co ma błędnik do mówienia?

Integracja sensoryczna to organizacja informacji odbieranych przez nasze ciało do celowego wykorzystywania. To układy zmysłowe (np. układ dotykowy, przedsionkowy, czyli zmysł równowagi, słuchowy i inne) koordynują, przetwarzają, integrują docierają do naszego ciała informacje, aby można je było wykorzystać do działania.

Izabela Kieś – neurologopeda

Ograniczenie dopływu doświadczeń zmysłowych we wczesnym dzieciństwie, np. pozbawienie dotyku i stymulacji przedsionkowej, których dostarczamy małemu dziecku podczas przytulania, kołysania, podnoszenia go, mogą bardzo zaburzyć jego rozwój. Nadmiar bodźców zmysłowych może być męczący, więc szkodliwy dla ośrodkowego układu nerwowego. Wiele informacji na ten temat można zaleźć w dostępnej w nas książce V.F. Maas „Uczenie się przez zmysły wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej”.
Układ przedsionkowy – zmysł równowagi, którego elementami są: błędnik (znajdujący się w uchu wewnętrznym) drogi nerwowe łączące go z mózgiem i rdzeniem kręgowym i jądra w pniu mózgu, dzięki niemu radzimy sobie z siłą przyciągania ziemskiego. Informuje on o ustawianiu ciała w przestrzeni, pomaga utrzymać równowagę, odgrywa istotną rolę w percepcji wzrokowej, a przede wszystkim organizuje współpracę wszystkich układów zmysłowych. Sprawność układu przedsionkowego jest niezbędna do prawidłowego rozwoju całej motoryki dziecka, także grafomotoryki (pisanie) i motoryki aparatu artykulacyjnego. Ponadto aparaty słuchowe (ślimak) i przedsionkowe (błędnik) unerwione są przez ten sam nerw (VIII nerw czaszkowy), wiec jest między nimi bliski związek. Stymulując system przedsionkowy, wpływamy na słuchowo-językowe funkcjonowanie dziecka.
Układ przedsionkowy rozwija się w okresie prenatalnym. Bodźcem do jego rozwoju są ruchy ciała matki. Jeżeli matka przez wiele miesięcy ciąży musi leżeć, to dziecko może mieć problemy z dobrym funkcjonowaniem układu przedsionkowego.
Mogą tu pomóc drobne ruchy w czasie leżenia, częste przekręcanie się, zmiana pozycji oraz używanie fotela bujanego. Później uważnie obserwujemy rozwój takiego dziecka.
Izabela Kieś – neurologopeda
Gabinet Logopedyczny,
tel. 501 83 02 89