Edward M. Urbanowski: Szok

Edward M. Urbanowski

To chyba pierwszy raz w mojej dwudziestoletniej pracy w gazecie, gdy wcześniej przygotowany tekst odłożyłem do archiwum. Ale czy można było w tym dniu postąpić inaczej?
Przez całą noc z niedzieli na poniedziałek słuchałem komunikatów radiowych. Nie zasnąłem do rana. Idąc do pracy miałem jeszcze nadzieję, że Paweł Abramowicz, prezydent Gdańska, wyzdrowieje. Niestety, zmarł!
Na oczach milionów ludzi szaleniec morduje Człowieka. Czy tak ma wyglądać współczesna Polska?
Chwilę przed atakiem Prezydent Gdańska wygłosił swoje ostatnie przemówienie. ?Gdańsk jest szczodry. Gdańsk dzieli się dobrem. Gdańsk chce być miastem solidarności. Za to wszystko wam serdecznie dziękuję. Bo na ulicach, placach Gdańska wrzucaliście pieniądze. Byliście wolontariuszami. To jest cudowny czas dzielenia się dobrem. Jesteście kochani, Gdańsk jest najcudowniejszym miastem na świecie! Dziękuję wam!
To jego ostatnie słowa!
Paweł Adamowicz był gdańskim prawnikiem, samorządowcem i politykiem. Przez ponad 20 lat nieprzerwanie sprawował urząd prezydenta miasta Gdańska.
Studiował prawo na Uniwersytecie Gdańskim. Rok przed ukończeniem studiów, w 1988 roku współorganizował strajk okupacyjny na swojej uczelni. Wtedy także został przewodniczącym studenckiego komitetu strajkowego. Współorganizował jedne z pierwszych jawnych stowarzyszeń opozycyjnych w PRL, m.in.: Klub Myśli Politycznej ?Dziekania? w Warszawie; Gdański Klub Polityczny im. Lecha Bądkowskiego; Stowarzyszenie ?Kongres Liberałów? i Gdańskie Stowarzyszenie Akademickie.
Po studiach Adamowicz rozpoczął pracę na Uniwersytecie Gdańskim. Między 1991
a 1993 rokiem działał w NSZZ ?Solidarność? na tej uczelni. W 1996 roku ukończył aplikację radcowską w Gdańsku.
Już jako 25-latek Paweł Adamowicz został wybrany na radnego Gdańska z ramienia Komitetu Obywatelskiego. Przez kolejne trzy lata działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym, a od 1994 roku przez cztery lata był przewodniczącym Rady Miasta Gdańska – jako działacz najpierw Partii Konserwatywnej, a później Stronnictwa Konserwatywno-Liberalnego.
Od 1998 roku – jako przedstawiciel AWS ponownie został radnym, później objął urząd prezydenta Gdańska. W 2001 roku Paweł Adamowicz zakładał gdańskie struktury Platformy Obywatelskiej.
W 2002 roku został wybrany na drugą kadencję w fotelu prezydenta Gdańska, tym razem w wyborach bezpośrednich. Od tego czasu, co cztery lata, z dużą przewagą zwyciężał w lokalnych wyborach prezydenckich.
Prezydent RP Andrzej Duda: – Proszę o szacunek i pamięć wielkiego człowieka i wielkiego polityka i wielkiego obywatela Gdańska. Myślę, że wszyscy, którzy znali Gdańsk, są mu wdzięczni za to co zrobił. Wszyscy oddajemy hołd pamięci pana prezydenta. Rozkwit Gdańska to zasługa przede wszystkim Pawła Adamowicza. To był cios także w naszą wspólnotę, wspólnotę ludzi, którzy chcą czynić dobro. Wydarzyło się wczoraj niewyobrażalne zło. Wczoraj modliłem się w kaplicy prezydenckiej za zdrowie pana prezydenta, dziś modlę się za jego duszę i jego rodzinę.
Reporter Onetu Piotr Halicki: – Nie ma złego lub dobrego dnia na śmierć. Ale ten był najgorszy. Atak nastąpił w dniu dobroczynności i zjednoczenia. Mam nadzieję, że po przekroczeniu kolejnej granicy przystaniemy i zauważymy nienawiść zżerającą nasz kraj.

Jedno przemyślenie nt. „Edward M. Urbanowski: Szok

  1. Nie stawiajcie Adamowiczowi pomników, żebyście później nie musieli ich burzyć.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.