03. Co wiemy o Katyniu?

Pełną informację o zbrodni katyńskiej znamy z notatki szefa KGB ZSRR A. Szalepina z 9 marca 1959 r. skierowanej do I sekretarza KC KPZR.
„Do Towarzysza Chruszczowa.
W Komitecie Bezpieczeństwa Państwowego przy Radzie Ministrów ZSRR od 1940 roku przechowywane są akta ewidencyjne i inne materiały dotyczące rozstrzelanych w tymże roku jeńców i internowanych oficerów, żandarmów, policjantów, osadników, obszarników itp. osób z byłej burżuazyjnej Polski. W sumie na podstawie decyzji specjalnej trójki NKWD ZSRR rozstrzelano 21.857 osób, z czego: w Lesie Katyńskim (obwód Smoleński) 4.421 osób, w obozie Starobielskim w pobliżu Charkowa 3.820 osób, w obozie Ostaszkowskim (obwód Kaliński) 6.311 osób i 7.305 osób było rozstrzelanych w innych obozach i więzieniach Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi.
Cała operacja likwidacji wymienionych osób przeprowadzona została na podstawie decyzji KC KPZR z 5 marca 1940 roku. Wszyscy oni osądzeni zostali na najwyższy wymiar kary na podstawie akt ewidencyjnych zaprowadzonych dla nich jako jeńców wojennych i internowanych w 1939 roku.
Od momentu przeprowadzenia wymienionej operacji, tj. od 1940 roku, żadnych informacji związanych z tą sprawą nikomu nie udzielano i wszystkie akta w liczbie 21.857 przechowywane są w opieczętowanym pomieszczeniu.
Z punktu widzenia Organów Sowieckich wszystkie te akta nie przedstawiają ani operacyjnej, ani historycznej wartości. Wątpliwe jest, by mogły one przedstawiać rzeczywistą wartość dla naszych polskich przyjaciół. Przeciwnie nawet, jakakolwiek nieprzewidziana niedyskrecja może doprowadzić do zdekonspirowania przeprowadzonej operacji, ze wszystkimi niepożądanymi dla naszego państwa następstwami.
(…) Dla odpowiedzi na potencjalne pytania po linii KC KPZR bądź Rządu Sowieckiego można pozostawić protokoły posiedzeń trójki NKWD ZSRR, która osądziła wymienione osoby na karę rozstrzelania i akta dotyczące wykonania decyzji trójki. Objętość tych dokumentów jest niewielka i przechowywać je można w specjalnej teczce.” EMU

W 65 rocznicę tej okrutnej decyzji KC KPZR w kościele św. Anny w Warszawie delegacja Komitetu Budowy Pomnika Katyńskiego
w Wołominie w składzie: Kazimierz A. Zych, Aleksander Żmudzki, Jan Tokarski, Krzysztof Plonka, Andrzej Saulewicz i Edward M. Urbanowski otrzymała z rąk Stefana Melaka, przewodniczącego Komitetu Katyńskiego urnę
z prochami z miejsc kaźni. Urna tego samego dnia została złożona na ołtarzu w kościele M.B.Częstochowskiej w Wołominie. Wmurowana zostanie uroczyście w fundament pomnika w maju tego roku. Honorowy patronat nad budową przyjął ks. prałat Zdzisław Peszkowski. EMU