Izabela Kieś
Niemowlę potrafi wytwarzać mnóstwo dźwięków mowy. Pod koniec 4. roku życia umie wykonać prawie wszystkie polskie samogłoski i większość spółgłosek. Tym produkcjom językowym nie nadaje znaczenia. Nie są to słowa. Pierwszy okres, gdy dziecko nie mówi, ale wokalizuje, ma swoje istotne znaczenie. Na początek jest trening ruchowy. Około 2. miesiąca życia samorzutnie, bez wpływu otoczenia pojawia się głużenie. Dziecko wykonuje ruchy ciałem, zwłaszcza rękami i nogami (rytmiczne, naprzemienne zginanie i prostowanie) i jednocześnie porusza wargami, językiem, wydając dźwięki (początkowo niewyraźne, potem zbliżone do samogłosek, następnie także do spółgłosek). Analogicznie do ćwiczenia aparatu ruchowego ćwiczony jest aparat artykulacyjny. Około 6. miesiąca życia głużenie przechodzi w gaworzenie, które jest zamierzonym powtarzaniem prze dziecko dźwięków z otoczenia. Odbywa się wtedy intensywny trening słuchu mownego. Dziecko bawi się, tworząc całe ciągi różnorodnych sylab.
Etapy rozwoju językowego są zaprogramowane w procesie dojrzewania i są ściśle związane z rozwojem innych sfer: motoryki, inteligencji, psychiki. Jeżeli we wczesnej fazie rozwoju językowego obserwujemy zakłócenia (np. ubogie gaworzenie lub zupełny jego brak, wysuwanie języka między zęby w trakcie gaworzenia), to należy zastanowić się nad przyczyną tego stanu i już wtedy podjąć działania profilaktyczne zapobiegające niewłaściwemu rozwojowi.
Izabela Kieś – neurologopeda
Gabinety Logopedyczne, tel. 501 83 02 89
Wo³omin, ul. Koœcielna 59, Zielonka, Mickiewicza 18