15. Uczmy się z dzieckiem

Izabela Kieś

Dziecka nie można zmusić do ćwiczeń logopedycznych. Ono musi chcieć podjąć współpracę, musi mieć dobrą motywację. Motywowanie dziecka to zadanie nie tylko dla prowadzącego terapię, ale także dla rodziców. Maluch musi czuć, że najbliższe mu osoby są zainteresowane tym, co on robi, jego osiągnięciami, że będą go wspierać, pomagać mu. Musi wiedzieć, że nie został z problemem sam. Co rodzic powinien robić? Przede wszystkim starać się ćwiczyć z dzieckiem w domu zgodnie z zaleceniami logopedy. Praca w domu przyspieszy terapię, pozwoli szybciej osiągnąć pierwsze postępy. Każdy sukces zachęca do dalszego wysiłku.
Lepiej ćwiczyć krótko, lecz często. Powinna być to miła zabawa. Rodzić może najpierw sam wykonać ćwiczenia, pokazując wzorzec do naśladowania.
Można wciągnąć do ćwiczeń rodzeństwo, kolegę, koleżankę, z którymi będzie dziecku weselej pracować. Pamiętajmy, że sam rodzic ćwiczący z dzieckiem nie może mieć wady wymowy!
Pomóc może pokazanie, wytłumaczenie dziecku, jak ważne jest poprawne mówienie, możliwość łatwego porozumiewania się z innymi. Nie krytykujmy, ale okazujmy zrozumienie, gdy dziecko ma duże trudności w pokonywaniu wady wymowy. Warto porozmawiać z wychowawczynią w przedszkolu i innymi osobami z otoczenia dziecka, by wspierały również terapię.
Podjęcie terapii logopedycznej przez rodziców to okazja do cennych obserwacji. Mamy okazję zobaczyć, jaką motywację ma dziecko do uczenia się w ogóle, czy chętnie podejmuje nowe aktywności, czy umie koncentrować się na jakiejś czynności, jak szybko zapamiętuje, czy umie współpracować, czy interesują je nowe rzeczy i na ile jest samodzielne w uczeniu się.

Izabela Kieś – neurologopeda
Gabinety Logopedyczne, tel. 501 83 02 89
Wołomin, ul. Kościelna 59, Zielonka, Mickiewicza 18