Izabela Kieś
Przeciąganie głosek, powtarzanie głosek, sylab, wyrazów, poprawianie ich, robienie pauz, niemożność wypowiedzenia głosek w danym wyrazie, tzw. zacinanie się to cechy niepłynności mówienia charakterystyczne dla każdej spontanicznej wypowiedzi. Szczególnie wyraźnie widoczne są one u małych dzieci w okresie kształtowania się mowy
(do 6-7 roku żucia). Wynika to z doświadczeń dzieci w tym wieku :
– okresowym natłokiem wrażeń, emocji i nastrojów często sprzecznych ze sobą
– pojawienie się różnych lęków
– problemy z wyrażeniem własnych myśli słowami
– chęć mówienia i jednoczesny chwilowy brak myślii
(chce mówić, ale nie wie co)
– nakłanianie do wypowiedzi przez otoczenie, mimo niechęci dziecka do mówienia.
U niektórych dzieci w sposób naturalny niepłynność mówienia zanika stopniowo, u części jednak pogłębia się z wiekiem. Przejście od rozwojowej niepłynności mówienia do faktycznego jąkania się, zdaniem wielu specjalistów, ma związek z działaniem silnych emocji( stresu, lęku, gniewu). Pojawia się silne napięcie emocjonalne i mięśniowe w trakcie mówiena, tiki ( mimowolne skurcze mięśni twarzy), współruchy (dodatkowe ruchy kończyn, głowy). Ocena, czy to jąkanie, należy do logopedy. Rady jak postępować w domu z dzieckiem, u kórego zauważyliśmy niepłynność mówienia w następnym numerze.
Izabela Kieœ
Gabinety Logopedyczne, tel. 501 83 02 89
Wo³omin, ul. Koœcielna 59
Zielonka, Mickiewicza 18