Dziecko nieznośne czy nadpobudliwe?

Agata Mijewska

Obecnie często mówi się o nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci (tzw. zespół ADHD; ang. Attention Deficyt Hiperactivity Disorder, czyli Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej z Zaburzeniami Koncentracji Uwagi). Rodzice i nauczyciele często nie zdają sobie sprawy, iż dziecko na pozór nieposłuszne, czy niegrzeczne, może zmagać się z problemem nadpobudliwości. Nie sprowadza się to tylko do nadmiernej ruchliwości (dziecko nie może usiedzieć w miejscu, pozostaje w ciągłym ruchu), ale obejmuje także zwiększoną impulsywność (nagłe i silne reakcje w postaci płaczu, śmiechu, krzyku, niecierpliwość) oraz trudności z koncentracją uwagi. Dzieci nadpobudliwe z oczywistych względów mają kłopoty w przedszkolu, w szkole, nie potrafią nawiązać satysfakcjonujących relacji z rówieśnikami, są nastawione wobec nich rywalizacyjnie. W związku z tym, że trudno im poradzić sobie z wieloma czynnościami czy zadaniami, mają często zaniżone poczucie własnej wartości, uważają siebie samych za gorszych od swoich rówieśnikow.
Dzieci nadpobudliwe zatem niewątpliwie wymagają odpowiedniej diagnozy i terapii psychologicznej w postaci tzw. warsztatów socjoterapeutycznych, które pomogą im rozładować nagromadzone emocje, podnieść samoocenę i nauczyć się funkcjonować w grupie. Dlatego jeżeli macie Państwo podejrzenia, iż Wasze dziecko przejawia symptomy nadpobudliwości, zachęcam do skonsultowania problemu z psychologiem.

Agata Mijewska – psycholog
Centrum Psychologiczne „Razem”
ul. 1 Maja 34A (I piętro), Wołomin
tel. 423 81 80, kom. 0 508 358 903